Suzanne
De belangrijkste kwaliteit van de bestaande hoeve bestond uit haar authentieke karakter. Door de inplanting en typologie van de verschillende volumes ten opzichte van elkaar ontstond een interessante diversiteit aan ruimtes en sferen. Toch had de hoeve reeds een reeks duidelijk afleesbare evoluties ondergaan: ze werd uitgebreid, nieuwe openingen werden gemaakt, andere gesloten, vetuste materialen werden vernieuwd (soms door ongelukkige alternatieven), functies werden gewijzigd, comfortvoorzieningen werden uitgebreid, ... . De hoeve kreeg hierdoor een historiek en een ziel waaraan letterlijk verder werd gebouwd.
De uiteindelijke realisatie is het resultaat van een onderzoekproces naar de mogelijkheden tot inrichting van een aangename woongelegenheid die beantwoordt aan de eisen van de opdrachtgevers en de hedendaagse comforteisen - zonder de hoeve in haar authenticiteit te schaden. Vroegere (kleine) misstappen werden gaandeweg mee gecorrigeerd.
Bij de herindeling van de woning werden de verblijfsruimtes zoveel als mogelijk naar de zuidzijde getrokken. De diversiteit van de ruimtes werd opgewaardeerd door de troeven van iedere kamer uit te spelen. Er is bijvoorbeeld veel aandacht besteed aan het in ere herstellen van het haardvuur, dat nu de lage zitruimte een extra dimensie geeft en zorgt voor een warme, verwelkomende sfeer. Het bureau wordt bij het familiegebeuren betrokken door het openen van de wand naar de zitruimte en blijkt een spil te worden in het dagelijkse samenzijn. De hoge eetruimte vormt een tegengewicht voor de kleine, intieme keuken. Ruwe historische balken karakteriseren de bovenverdieping, die ondanks haar beperkte volume zeer ruimtelijk aanvoelt, onder andere door het machtige schouwlijf dat de geschiedenis van het huis (dat als een dubbelwoning gebruikt werd) vertelt.
De tuinaanleg werd meegenomen in het ontwerp en vormt een verlengde van het huis: er heerst een natuurlijke, ongedwongen maar af en toe verrassende sfeer.
Deurle, 2008
Ar. Architectenbureau Serck
foto’s © BLA
De uiteindelijke realisatie is het resultaat van een onderzoekproces naar de mogelijkheden tot inrichting van een aangename woongelegenheid die beantwoordt aan de eisen van de opdrachtgevers en de hedendaagse comforteisen - zonder de hoeve in haar authenticiteit te schaden. Vroegere (kleine) misstappen werden gaandeweg mee gecorrigeerd.
Bij de herindeling van de woning werden de verblijfsruimtes zoveel als mogelijk naar de zuidzijde getrokken. De diversiteit van de ruimtes werd opgewaardeerd door de troeven van iedere kamer uit te spelen. Er is bijvoorbeeld veel aandacht besteed aan het in ere herstellen van het haardvuur, dat nu de lage zitruimte een extra dimensie geeft en zorgt voor een warme, verwelkomende sfeer. Het bureau wordt bij het familiegebeuren betrokken door het openen van de wand naar de zitruimte en blijkt een spil te worden in het dagelijkse samenzijn. De hoge eetruimte vormt een tegengewicht voor de kleine, intieme keuken. Ruwe historische balken karakteriseren de bovenverdieping, die ondanks haar beperkte volume zeer ruimtelijk aanvoelt, onder andere door het machtige schouwlijf dat de geschiedenis van het huis (dat als een dubbelwoning gebruikt werd) vertelt.
De tuinaanleg werd meegenomen in het ontwerp en vormt een verlengde van het huis: er heerst een natuurlijke, ongedwongen maar af en toe verrassende sfeer.
Deurle, 2008
Ar. Architectenbureau Serck
foto’s © BLA
